🔹 میانگین بارش سالانه در کشور ما ۲۵۰ میلی‌لیتر معادل ۴۱۲ میلیارد مترمکعب است که ۵۱ برابر گنجایش سد کرخه (بزرگترین سد کشور) است. با این حال سد کرخه امروز در شرایطی بحرانی قرار دارد اما مشکل در کجاست؟
🔹پاسخ به این سوال راحت است! ساختار غلط مدیریت آب. در کشور ما یک بی مسئولیتی بزرگ در حوزه آب به چشم می‌خورد و آن هم مربوط به نداشتن متولی واحد در بهره‌برداری و استحصال آب است.
🔹در واقع آب بعد از رفع تشنگی ما و نیاز‌های بهداشتی باید برای تولید محصولات کشاورزی، صنعتی یا خدماتی (مثل گردشگری) استفاده شود تا بتوان با آن ارزش افزوده ایجاد کرد. مشکل اینجاست که صاحب اصلی آب‌های روان در کشور ما یعنی وزارت نیرو هیچ نقشی در این تولیدات از طریق آب ندارد و هیچگونه مسئولیتی نیز برای خود متصور نیست.
🔰وزارت نیرو؛ قُرُق‌بانِ بی مسئولیت
🔹در اینجا باید ذکر کرد که ۸۵ درصد از این بارش‌ها با شکل فعلی مدیریت آب قبل از هر گونه استحصال به شکل تبخیر و روان‌‌آب خروجی از کشور از دسترس ما خارج می‌شود. پس راهکار ما باید نفوذ دادن هرچه بیشتر آب به درون زمین باشد و جاری کردن آن در سطح و نگه داشتن آن در فضای باز نتیجه‌‌ای عکس می‌دهد.
🔹 در واقع وزارت نیرو نه تنها هیچ دغدغه‌ای برای کمتر تلف شدن آب ندارد بلکه این عدم مسئول‌سازی در قانون موجب شده است تا این وزارتخانه خودش به شکل یک مانع در برابر سایر دستگاه‌های اجرایی عمل کند. بنابراین، این وزارتخانه به شکل یک قُرُق‌بان اجازه استفاده از آب را به دیگران نمی‌دهد تا بتواند آن را با جاری کردن در سطح به پشت سد‌‌ها رسانده و بفروشد. در این میان تلفات آب برای او مهم نیست چون طبق قانون اصلا مسئولیتی در این مورد ندارد.
مبنع : واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
